Διαβάζω τα όσα γράφονται από Σικελιώτη και Δημοσθένη και νοιώθω ότι, όντας στην άλλη άκρη του κόσμου, αν και δεν νοείται μακράν του κόσμου η Αμερική, έχω το δικαίωμα πότε-πότε να νοιώθω κάπως έτσι. (Σικελιώτη, με την ευκαιρία, διάβασα το άρθρο σου στο Άρδην για τα Ελληνικά στο εξωτερικό, καλά τα λες). Λοιπόν εδώ, πέραν του διαδικτύου, τα υπόλοιπα μέσα προς διδασκαλία της Ελληνικής είναι πενιχρότατα. Η Βιβλιοθήκη δεν προσφέρει ποικιλία γύρω από τα Ελληνικά γράμματα, αλλά αυτό βολεύεται κάπως μέσω της διασύνδεσης με μεγάλες βιβλιοθήκες, και, ευτυχώς έχω βοήθεια και υποστήριξη προς αυτή την κατεύθυνση. Θα ήθελα πολύ να υπήρχε η δυνατότητα επισκέψεων Ελλήνων από την Ελλάδα πχ αλλά το πανεπιστήμιο εδώ αποδείχθηκε ιδιαίτατα "σφιχτό" σε τέτοιες χειρονομίες και εκδηλώσεις. Παράδειγμα: Όταν ζήτησα πέρσι να μου αγοράσουν τα δύο CDs του ΚΕΓ, τους φάνηκε υπερβολικά μεγάλο το ποσό. Τελικά τα απέκτησα με τη βοήθεια του συντονιστή του Σαν Φραντζίσκο, του κου Κασβίκη, και τον ευγνωμονώ γι αυτό. Η ανεύρεση μέσων επομένως για τη διδασκαλία του πολιτισμού πενιχρή και οι απαιτήσεις του μαθήματος πιεστικές. Οι γνώμες των φοιτητών γύρω από τον Ελληνικό πολιτισμό τελούν υπό σύγχυση και η άγνοια δημιουργεί υπέροχες γενικεύσεις και συγχύσεις. Εκ των ενόντων λοιπόν, αποφάσισα να τους δώσω μερικές εικόνες και πληροφορίες γύρω απ΄το τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα. Αλλά σας είπα, τα μέσα μου ήταν πενιχρά. Και οι φοιτητές εδώ δεν σκοτίζονται και πολύ για την Ελληνική κουλτούρα μέσα από κινηματογράφο ή τη λογοτεχνία. Απευθύνθηκα έτσι στους Έλληνες εδώ και τους ζήτησα να μου δώσουν ό,τι ελληνικό περιοδικό και εφημερίδα είχαν στην κατοχή τους. Μια φίλη από την Ελλάδα μου παρείχε πλούσιο υλικό επίσης, το οποίο όμως μου πρόσθεσε αρκετά κιλά στις βαλίτσες μου, όταν επέστρεψα τα Χριστούγεννα από την Ελλάδα. Με ερωτηματολόγια που απύθηνα στους φοιτητές, πήρα τις πληροφορίες που χρειαζόμουνα για να ξεκινήσω και να "στήσω" με το εργαλείο που κατείχα, τα περιοδικά, μια μικρή έρευνα-σχέδιο ή πέστε το πρόγραμμα, γύρω από τις εικόνες που επικρατούν μεταξύ τους για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Οι απαντήσεις που πήρα, μου έδωσαν επι πλέον την δυνατότητα να θυμώσω, να αγανακτήσω με την άγνοιά τους αλλά και να "ξεσπάσω" σε τέτοια νευρικά γέλια, που φοβήθηκα μήπως ανησυχήσω κάποιον γείτονα. Με άλλα λόγια, επειδή σκοπεύω να συνεχίσω την "ερευνούλα" σε "ευρύτερο" πλαίσιο, όσοι πιστοί προσέλθετε.... Αν θέλετε, μπορώ να σας στείλω τα ερωτηματολόγια και να κάνουμε μια από κοινού έρευνα γύρω από το θέμα. Σας υπόσχομαι ότι η περιπέτεια θα έχει ενδιαφέρον.