ΑΠΟΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

Η τελευταία κίνηση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων όσον αφορά στην ενίσχυση ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο εξωτερικό, ήταν να προτείνει στους επιτυχόντες του πρώτου διαγωνισμού(2002), οι οποίοι βρίσκονται στις θέσεις τους με παράταση ενός χρόνου, να παραμείνουν ακόμη ένα χρόνο αλλά χωρίς επιμίσθιο. Σε περίπτωση μη αποδοχής αυτής της πρότασης, προτίθεται να καλύψει όπως-όπως τις θέσεις αυτές με προσωπικό από τα κοντινά Γραφεία Εκπαίδευσης.

Η επιλογή των αποσπασμένων εκπαιδευτικών στα πανεπιστήμια εξωτερικού έχει γίνει ως τώρα επί τη βάσει πολύχρονης εργασίας στην ελληνική εκπαίδευση, μεταπτυχιακών σπουδών και άλλων αυξημένων προσόντων, και η 9χρονη θητεία τους σ’ αυτά συνιστά πρόσθετο εργασιακό προσόν που για να αποκτηθεί χρειάστηκε χρόνο και κόπο. Σχετικά με το οικονομική πλευρά των αποσπάσεων, οι περισσότεροι απ’ αυτούς μπορούν να βεβαιώσουν ότι τα ήδη κουτσουρεμένα επιμίσθιά τους δεν επαρκούν για την κάλυψη ούτε των βασικών τους αναγκών κι ότι ξόδευαν κι ένα μεγάλο μέρος του επίσης κουτσουρεμένου ελληνικού μισθού τους, προκειμένου να ανταποκριθούν στο κόστος ζωής των χωρών όπου υπηρέτησαν. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι θα ενδιαφέρονταν για τη συνέχιση του έργου τους, δε σημαίνει ότι είναι διατεθειμένοι να παραμείνουν με κάθε κόστος, ηθικό προπάντων, μια και η συγκεκριμένη πρόταση υποτιμά το μέχρι τώρα έργο τους και αντιμετωπίζει σαν προσωπική χάρη την πιθανότητα συνέχισης της παραμονής τους.

Ειδικότερα:

Η συνέχιση της παραμονής μας με τους όρους που θέτει το Υπουργείο, θα μας έβαζε στη διαδικασία αναζήτησης και δεύτερης εργασίας, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα της δουλειάς μας στα πανεπιστήμια, τις σχέσεις μας με τους κατά τόπους φορείς του ελληνισμού καθώς και με τον κοινωνικό και επαγγελματικό μας περίγυρο. Σε ορισμένες χώρες κάτι τέτοιο δεν είναι καν δυνατό, αφού η άδεια για δεύτερη εργασία προϋποθέτει την απόκτηση τοπικής ιθαγένειας. Είναι επίσης γνωστό ότι σε άλλες χώρες(π.χ. ΗΠΑ, Αυστραλία), η δήλωση επαρκούς μισθού και επιμισθίου σε αναλογία με το τοπικό όριο διαβίωσης, είναι ήδη προϋ πόθεση για τη χορήγηση βίζας παραμονής στους αποσπασμένους όλων των βαθμίδων.

Προτείνουμε στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να επανεξετάσει το ζήτημα, δίνοντας μια λύση που δεν θα ακυρώνει το έργο που έγινε μέχρι τώρα, δεν θα αποτελεί τη χαριστική βολή για τη διδασκαλία των ελληνικών σε μια περίοδο που συνεχώς κλείνουν έδρες νεοελληνικών σπουδών και δε θα ανατρέπει τη θετική εικόνα που έχει μέχρι τώρα δημιουργηθεί σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη για τη διεθνή θέση της πατρίδας μας.

Το αίτημα δημοσιοποιούν οι υπογράφοντες/ουσες:

1. Αθανασοπούλου Αθανασία, Università degli Studi di Napoli «Suor Orsola Benincasa», Ιταλία

2. Βασιλειάδου Άννα Leiss, Muenchen Universitaet, Γερμανία

3. Κατσέλου Γεωργία, Πανεπιστήμιο Άγιος Κλήμεντας, Βουλγαρία

4. Κοκκινίδου Δήμητρα, Universidad Autοnoma de Madrid, Ισπανία

5. Λιβέρη Αγγελική, Universitaet Zu Koeln, Γερμανία

6. Οικονομίδης Βασίλης, University of Jordan, Ιορδανία

7. Περτσούνης Κωσταντίνος, Πανεπιστήμιο . Καῒρου, Αίγυπτος

8. Φραντζή Κυριακή, Macquarie University, Αυστραλία