Πρόσφατα άρθρα

«Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

This essay aims to examine the manner in which homoerotic love is expressed in Constantine Peter Cavafy’s erotic poetry.Initially, it will provide a brief introduction entailing contextual information. Subsequently, this essay will bestow an intricate analysis of his erotic poems, with a particular focus on elucidating recurrent themes pertaining tohomoerotic love. The analysis will explore both the formal and thematic constituents of Cavafy’s erotic poetry, accompanied by a pervading extraction of deeper meaning.This examination will be enhanced utilising relevant secondary literature. The primary source that consists of the poems to be discussed in this essay derives from a digital anthology that comprises Cavafy’s ‘Recognised’, ‘Denounced’, and ‘Hidden’ poems

 «Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

Hyperion or the hermit in Greece

Concept, dramaturgy and performance by Dimitra Kreps

Hyperion or the hermit in Greece

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

This essay examines that metaphor in the context of the political and war situation at the time Lysistrata was first performed. It considers traditional gender roles in the fifth-century Greek polis and Lysistrata’s inversion of those roles in her weaving analogy. Aristophanes’ comedic purpose in the weaving speech, in Lysistrata as a whole, and more generally across his corpus is examined. In addition, some observations are made about the sound pattern of Lysistrata’s speech and, in a personal argument, a speculative suggestion is advanced that the audience might have associated her cadences with the familiar rhythms of a domestic weaving loom.

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

stuident Name: Joseph Watson Module Lecturer: Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps Date of Submission: 11/01/2016

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

Seferis uses the mythical method in his poetry to allude to and comment upon social and political issues in Greece in his lifetime. Before discussing his poetry, it is important to define what is meant by Seferis’ mythical method. This method can be described as allusive, as although Seferis does make direct references to myth he does so in inventive ways, for example by using narrative space, symbols and characters to evoke Greek myths.

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.

Yannis Ritsos' "Moonlight Sonata" is a poignant and emotionally charged poem that presents a deeply intimate monologue of a woman speaking to a silent young man. The setting is night, with the moonlight casting a dreamlike atmosphere over the scene. The woman's confession, filled with personal revelations, memories, and emotions, evokes a variety of sentiments in the reader and provokes a complex response.

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

Within the vast poetry collection of Constantine Cavafy, arguably, a pattern of recurring tropes emerges, offering the readers an in depth understanding of what defines his artistry. The poems that I have chosen for this essay being Young Men of Sidon, Alexandrian Kings and Kaisarion, from his book The Collected poems. One might say that they serve as an example of Cavafy’s gravitation towards an array of literary devices such as theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood and flashbacks, one might say that they create a narrative that extends beyond the individual poems, inviting us to explore the timeless themes captured by Cavafy.

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

Yannis Ritsos is widely regarded as one of the most significant figures in contemporary Greek poetry. He managed to revolutionise the idea of a dramatic monologue and create not just beautiful poetry, but also a multifaceted art form that has depth on psychological, social, and philosophical levels throughout all of his publications. The dramatic monologue form was popularised by Victorian poets such as Robert Browning, but Ritsos revitalised it and many poets to this day still use his style as inspiration. His ability to construct identities and characters that the reader can genuinely sense and almost experience is skilful.

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

Οι μεταφράσεις της Ι.Καβαλιόβα

MihalisPatsis writes, "Μιχάλης Πάτσης
Οι μεταφράσεις της Ιρίνας Καβαλιόβα

Η Ιρίνα Καβαλιόβα τα τελευταία χρόνια με μεγάλη φροντίδα και προσωπικό μόχθο προσπαθεί να γνωρίσει το ρωσικό κοινό με ξεχωριστά κείμενα της νεοελληνικής ποίησης. Νομίζω η προσπάθειά της είναι όχι μόνο άξια λόγου αλλά και πολύ σημαντική, γιατί αν κατανοήσουμε τις δυσκολίες που συναντούν τα νεοελληνικά κείμενα στην σημερινή Ρωσία θα καταλάβουμε πως το μεταφραστικό της έργο, δεν εντάσσεται μόνο με μια καθαρά φιλολογική ενασχόληση αλλά και γενικότερα αποτελεί στοιχείο πολιτισμού και διαπολιτισμικής επικοινωνίας για την Ελλάδα και τη Ρωσία.
"

21 Φεβρουαρίου 2005

Αφορμή γι’ αυτό το σημείωμα στάθηκε μια τελευταία της μεταφραστική της δουλειά πάνω στην ποίηση του Γιώργη Παυλόπουλου που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ξένη Λογοτεχνία» ένα περιοδικό με παράδοση και κύρος. Το να αγοράζεις ένα περιοδικό και να βλέπεις ποιήματα του Παυλόπουλου στα ρωσικά είναι ιδιαίτερα ευχάριστο αλλά και ενθαρρυντικό τουλάχιστον. Σκοπός μου είναι να μιλήσω σύντομα για το έργο και τη μέθοδό της.
Η Ιρίνα Καβαλιόβα έχει μεταφράσει τους εξής έλληνες ποιητές: Ο. Ελύτη «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας», Κ. Καβάφη πολλά ποιήματα που έχουν μπει στο συλλογικό τόμο «Ρωσική Καβαφιάνα», Μ. Σαχτούρη, τα πεζά του Καβάφη καθώς και μέρος από τις Δοκιμές του Γ. Σεφέρη, ποιήματα του Μιχάλη Πιερή. Τώρα μετέφρασε Γ.Παυλόπουλο, πιο συγκεκριμένα στο περιοδικό που έχω μπροστά μου υπάρχουν επτά ποιήματα από τη συλλογή του «Αντικλείδια» και πέντε ποιήματα από την συλλογή «Που πήγαν τα πουλιά;»
Στις παρουσιάσεις Ελλήνων ποιητών ακολουθεί την εξής μέθοδο:
1. Προσπαθεί να βρει τη δυνατότητα επικοινωνίας που έχουν αυτοί με τους ποιητές Κ. Καβάφη και Γ. Σεφέρη. Η διακειμενικότητα ως προς αυτούς τους δύο, ως κεντρικές μορφές της ελληνικής ποίησης ακολουθεί τις μεταφράσεις ποιημάτων που κάνει. Αυτό γίνεται για δύο λόγους, πρώτον για να εντάξει τους ποιητές στην ελληνική ποίηση χωρίς να καταπιάνεται με ξερές περιοδολογήσεις και δεύτερον για να τους γνωρίσει καλύτερα με το ρωσικό κοινό, αφού αυτό γνωρίζει σε ένα βαθμό αυτούς τους δύο ποιητές. Όμως δίνει το πορτρέτο του κάθε ποιητή με σαφήνεια, απλότητα και τρόπο που να μπορεί να προσληφθεί και να γίνει κατανοητός.
2. Παρουσιάζει τον ποιητή, ως άνθρωπο αλλά και ως δημιουργό, μιλάει για τη ζωή του τις ασχολίες του, τις πνευματικές αναζητήσεις του και δίνει το ιδιαίτερο στίγμα του, συνυφαίνοντας τη ζωή και το έργο.
3. Προσπαθεί να συνδέσει τον ποιητή με την ευρωπαϊκή αλλά και τη ρωσική πνευματική πραγματικότητα, βρίσκοντας κοινότητα στοιχείων και εκφραστικών μέσων, αναγόμενη σε σχολές και κοινούς επηρεασμούς.
4. Σχολιάζει τα ποιήματα που παρουσιάζει με τον πιο γενικό αλλά και σαφή τρόπο και μόνο εκεί που το θεωρεί αναγκαίο για να γίνει κατανοητό το γενικότερο περικείμενο του ποιήματος αλλά και το ποιητικό σύμβολο να αποκτήσει μεγαλύτερη διαύγεια στη σκέψη του αναγνώστη. Δεν καταπιάνεται με περιττά σχόλια και εκζεζητητημένες λεπτομέρειες αφήνοντας το κείμενο να μιλήσει μόνο του.
5. Η μετάφρασή της υπηρετεί το πρωτότυπο κείμενο και προσπαθεί να είναι όσο το δυνατό πιστή στο ποίημα-πηγή που μεταφράζει. Αυτό ξαφνιάζει ίσως τον αναγνώστη αλλά δημιουργεί και μία διαφορετική επαφή, υπάρχει μια γνωστική υποψία για κάτι διαφορετικό στον μεταφραζόμενο ποιητή. Αυτό το λέω γιατί στη ρωσική ποίηση κυριαρχεί ο παραδοσιακός στίχος, μέτρο και ομοιοκαταληξία και ο Ρώσος αναγνώστης έχει συνηθίσει να διαβάζει τέτοια ποίηση.
6. Όταν θέλει να γράψει τα έργα των ποιητών στην γλώσσα-πηγή τα δίνει με ελληνικούς χαρακτήρες και είναι προσεκτική στη διόρθωση ως το έκδοση, έτσι ώστε να μην υπάρχουν λάθη, αυτό το λέω γιατί συχνά βλέπουμε ελληνικά σε ρωσικές εκδόσεις αλλά με αρκετά λάθη. Δίνει παράλληλα και τη μετάφρασή τους στη ρωσική.
7 Έχω τη γνώμη πως επιδιώκει να προσφέρει στον αναγνώστη ένα ξεχωριστό αίσθημα, ένα αίσθημα ποίησης η οποία στηρίζεται στην λιτότητα ποιητικών μέσων, στην πλήρη κατανόηση του ποιήματος-πηγή, και να δοκιμάσει την αναγνωστική ικανότητα του ρωσικού κοινού σε ποιήματα που δεν περιέχουν επίθετα και παραδοσιακό στίχο.
8. Διατηρεί το «σκελετό» του ποιήματος και προσπαθεί με επιλογή των κατάλληλων λέξεων να δημιουργήσει την αντίστοιχη εντύπωση που προκαλεί το ποίημα στον Έλληνα αναγνωστή.

© 2012 Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας - Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα