Βαλιαδολίδ, 28 Μαρτίου 2004

«Ξενίτες, όπου γης», σας χαιρετώ, και σας που βρίσκεστε στην Ελλάδα επίσης.

Αρετή Πότσιου

29 Μαρτίου 2004

Λοιπόν, στο καινούριο μου απάγκιο – ως αποδημητικό πάω μάλλον ανάποδα, το χειμώνα προς βορράν – βρέθηκα στο Βαλιαδολίδ, λίγο βόρεια της Μαδρίτης. Είναι μια συμπαθέστατη πολιτεία, γεμάτη τούβλινα κτίρια και με τόσο πλούσια πολιτιστική ζωή, που δεν ξέρεις πού να πρωτοπάς, τι να πρωτοδείς και τι ν’ ακούσεις. Η Φιλοσοφική Σχολή είναι ένα κτίριο καινούριο, μοντέρνο, ολόφωτο, κι η δουλειά μου εδώ αρκετά δημιουργική για την ώρα. Η προϊσταμένη μου είναι μια νεαρή καθηγήτρια, Ισπανίδα, αν και αυτό το τελευταίο συχνά το ξεχνάς όταν μιλάς μαζί της. Ονομάζεται Αμόρ Λόπεθ Χιμένο. Και φυσικά έχει κάνει φιλολογικές σπουδές και ειδικότερα της ελληνικής γλώσσας.

Στη Φιλοσοφική Σχολή του Βαλιαδολίδ διδάσκονται αρχαία ελληνικά από το 1982 και νέα ελληνικά ως μάθημα επιλογής από 1994, από τότε που τελείωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές και άρχισε να εργάζεται στο πανεπιστήμιο η προϊσταμένη μου.

Όσο για μένα, καθώς μετακινήθηκα εδώ στα μέσα της χρονιάς, είμαι κάπως σαν να λέμε γενικών καθηκόντων. Σχηματίστηκε μια μικρή ομάδα προχωρημένων, στους οποίους κάνω μάθημα ένα δίωρο την εβδομάδα. Έρχονται 3-4 μεταπτυχιακοί φοιτητές, μια καθηγήτρια της φιλοσοφίας και ένας καθηγητής της δευτεροβάθμιας. Το κάθε μάθημα είναι κάπως αυτονομημένο και αρκετά ελεύθερο. Κάνουμε ό,τι προτιμούν οι μικροί μου μαθητές – και προτιμούν λογοτεχνία και κινηματογράφο – ή ό,τι χρειάζονται, π.χ. διαφορά στη χρήση παρατατικού και αορίστου, απλής και συνεχούς υποτακτικής και τα παρόμοια. Δεν είναι τάξη ενταγμένη στο πρόγραμμα της Σχολής. Τώρα μαζεύονται και μερικοί αρχάριοι και ελπίζω ότι πολύ σύντομα θα αρχίσουμε μαθήματα. Επίσης ένα δίωρο την εβδομάδα δουλεύω με δύο φοιτήτριες των αρχαίων ελληνικών, από την τάξη της προϊσταμένης μου. Έχουμε αρχίσει μια δουλειά συλλογής των λέξεων της ισπανικής γλώσσας με ελληνική προέλευση, ων ουκ έστιν αριθμός. Μετά θα θέλαμε να τις κατηγοριοποιήσουμε ανάλογα με τη χρήση τους - συχνή, λόγια, ειδική (ορολογία) – κι ακόμη να μελετήσουμε αυτές των οποίων η σημασία είναι διαφορετική στις δύο γλώσσες. Τέλος καμιά φορά παραδίδω κάτι στην τάξη των νέων ελληνικών (έντεκα φοιτητές), αν η καθηγήτρια μου το ζητήσει, π.χ. να τους διδάξω ένα γραμματικό φαινόμενο ή ένα μικρό ποίημα. Μια άλλη εργασία που έκανα ήταν μια παρουσίαση στο σεμινάριο επιμόρφωσης των καθηγητών της μέσης εκπαίδευσης που διδάσκουν τα μαθήματα των κλασικών σπουδών (ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, λατινικά, αρχαία ελληνικά) στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στην 3η και 4η τάξη του Ινστιτούτου (που είναι υποχρεωτικό) και στο Μπατσιλιεράτο, δηλαδή τις δύο τάξεις που παρακολουθούν όσα παιδιά σκοπεύουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα πανεπιστήμια. Ε λοιπόν, μερικοί καθηγητές της δευτεροβάθμιας αποσπώνται κάθε χρόνο για να δουλέψουν σε αυτόν τον τομέα, δηλαδή να προετοιμάσουν σεμινάρια επιμόρφωσης, να προτείνουν θέματα, τρόπους δουλειάς στην τάξη, ενημέρωση, νέες απόψεις, κτλ. Στην περίπτωσή μας, οργανώθηκε ένα σεμινάριο ( 7 τρίωρα, δύο φορές την εβδομάδα, πέντε με οκτώ το απόγευμα), σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Βαλιαδολίδ και με θέμα «Μια νέα ματιά στον ελληνορωμαϊκό κόσμο». Εισηγητές ήταν μερικοί καθηγητές της Φιλοσοφικής, ένας καθηγητής μέσης, αποσπασμένος χρόνια στο σχολικό δίκτυο, στον τομέα της χρήσης νέων τεχνολογιών για σχολική χρήση (παρεμπιπτόντως, έχουν κάνει απίθανη, πολύ ωραία δουλειά), κι εγώ. Μου ζήτησαν να μιλήσω για την Υπατία (Αλεξάνδρεια, τέλος 4ου και αρχές 5ου αιώνα μ Χ) και να πω και λίγα λόγια για τη γυναίκα στην αρχαία Ελλάδα. Αυτά τα λίγα λόγια μου έφαγαν την ψυχή, χωρίς βιβλία, από αγγλικές και ισπανικές πηγές. Τελικώς, έγραψα μια εισαγωγή, που συνοδευόταν από προβολή διαφανειών, με εικόνες από την αρχαία αγγειογραφία κυρίως (κι ας είναι καλά το power point).

Για την Υπατία πρότεινα ένα σχέδιο μαθήματος με χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του διαδικτύου. Μετά από μια συντομότατη εισαγωγή, αναφέρομαι στις κύριες πηγές πληροφοριών για την εξέχουσα αυτή φυσιογνωμία της ύστερης αρχαιότητας, κατόπιν προτείνω μια εργασία για τους μαθητές, οι οποίοι εργάζονται σε ομάδες. Δίνω τρεις ηλεκτρονικές διευθύνσεις, στις οποίες οι μαθητές βρίσκουν και διαβάζουν διαφορετικά κείμενα για την Υπατία. Συμπληρώνουν το φύλλο εργασίας τους με τις πληροφορίες που έχουν βρει στο κείμενό τους, μετά οι ομάδες συγκρίνουν τις πληροφορίες τους, κατόπιν διαβάζουν και τα κείμενα των άλλων δύο ομάδων και συζητούν ποιο από αυτά είναι πιο αξιόπιστο και με ποια κριτήρια και συμπληρώνουν τις παρατηρήσεις στα αντίστοιχα πλαίσια στο φύλλο εργασίας. Κατόπιν τους δίδονται και μερικές ακόμη διευθύνσεις, στις οποίες βρίσκουν άλλες ενδιαφέρουσες, εξαιρετικές, περίεργες, ως και απαράδεκτες απόψεις για τη φιλόσοφο (νεοπλατωνική) και επιστήμονα, αλλά και πληροφορίες για την πολιτική κατάσταση της εποχής, το Μουσείο, τα επιστημονικά επιτεύγματα των δασκάλων εκεί, καθώς και για τις μαθηματικές θεωρίες που αποδίδονται στην Υπατία, π.χ. σχετικά με αλγεβρικές εξισώσεις ή με την «έλλειψη», με την οποία εξηγούσαν τις τροχιές των πλανητών, προτείνοντας τέλος μια συνεργασία με την τάξη των μαθηματικών. Στο υλικό που έχω εντοπίσει σε σχολικά δίκτυα της Ισπανίας, του Περού κ.ά., υπάρχουν ενδιαφέρουσες «δραστηριότητες» με εφαρμογές σχετικές με τις θεωρίες της Υπατίας.

Τη δουλειά όλων των εισηγητών την έγραψαν οι διοργανωτές του σεμιναρίου σε ένα CD που το έδωσαν σε όσους συμμετείχαν. Δεν ξέρω πώς να θέσω στη διάθεσή σας αυτή μου τη δουλίτσα, αν βέβαια τη χρειάζεται κανείς, μια και είναι, όπως καταλαβαίνετε, στα ισπανικά. Πάντως ψάχνοντας βρήκα τα ονόματα ένα σωρό γυναικών ποιητριών, φιλοσόφων και μαθηματικών του αρχαίου κόσμου, και τουλάχιστον μπορώ να δώσω τις ηλεκτρονικές σελίδες από τις οποίες άντλησα διάφορες πληροφορίες.

Τέλος, πληροφορήσαμε τους συναδέλφους Ισπανούς ότι είμαι στη διάθεσή τους για οποιουδήποτε είδους συνεργασία. Δεν ξέρω αν θα ανταποκριθούν, αλλά εμένα θα με ευχαριστούσε πολύ. Μου ζητήθηκε σε μια επόμενη φάση να τους ενημερώσω για την εκπαίδευση στην Ελλάδα. Επίσης δύο φιλόλογοι με κάλεσαν στα σχολεία τους, στο μάθημα των Ελληνικών. Έτσι την Τρίτη θα επισκεφθώ το ένα από αυτά. Εκεί δύο μαθήτριες ζήτησαν από τον καθηγητή τους να τους διδάξει νέα ελληνικά, κι ας μην υπάρχουν στο πρόγραμμα του σχολείου, και έτσι έγινε. Μια άλλη συνάδελφος κάνει το ίδιο, παραδίδοντας νέα ελληνικά την ώρα του προαιρετικού μαθήματος των θρησκευτικών, που δεν το παρακολουθούν οι μαθητές οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν για τα νέα ελληνικά. Κατά τα άλλα, τα μαθήματα κλασικού πολιτισμού στη μέση εκπαίδευση δεν πάνε και πολύ καλά γενικώς, ιδίως της λατινικής γλώσσας και των αρχαίων ελληνικών, ο δε κόσμος έξω ρωτάει γενικώς κατά πού πέφτει η Ελλάδα και νομίζει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι στην Ελλάδα μιλάνε αγγλικά. Μου το έλεγαν και δεν το πίστευα, αλλά μου συνέβη προσωπικώς χθες. Αν και οι περισσότεροι απόφοιτοι του Ινστιτούτου βεβαίως σπεύδουν να αναφέρουν τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, ίσως και κάτι για τη δημοκρατία, ένας μάλιστα νεαρούλης που σπουδάζει τηλεπικοινωνίες, συγκάτοικος εδώ στις πανεπιστημιακές κατοικίες, στον οποίο καταφεύγω όταν έχω πρόβλημα με την κεντρική σύνδεση με το διαδίκτυο ή με κανέναν ιό, ε λοιπόν μόλις προ ολίγου μου ανέφερε τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, διάβασε τελευταία Τουθίδιδες και του φάνηκε τόσο παράξενο που εμείς τον προφέρουμε Θουκυδίδη.

Επίσης τώρα πάλι, η προϊσταμένη μου και συνεργάτες της (μεταπτυχιακοί φοιτητές) ετοιμάζουν μια εκδήλωση τον Μάιο, όπως κάθε χρόνο τελευταία, ένα τετραήμερο αφιερωμένο στην Ελλάδα, με αφορμή φέτος τους ολυμπιακούς αγώνες και με θέματα ποικίλα. Συνεπώς πρέπει να ετοιμάσω κάτι που να διαρκεί μία ώρα. Ίσως για τα έθιμα του Πάσχα και τις αρχαίες τελετές για τον Άδωνι (θάνατο, ενταφιασμό, περιφορά του επιταφίου του και ανάσταση). Ή για την Αθήνα σήμερα ή για τις κοινότητες των μεταναστών. Θα εξαρτηθεί από το υλικό που θα βρω στην Ελλάδα το Πάσχα. Αν έχει κανείς καμιά καλή ιδέα, πηγές, οτιδήποτε σχετικό, ας βοηθήσει.

Ωστόσο ακόμη δεν έχω εδώ ένα γραφείο, όπου να μπορώ να δουλέψω, να χρησιμοποιήσω έναν υπολογιστή, έναν σαρωτή, να συνδέσω έστω τον φορητό μου με το δίκτυο της Σχολής, δεν μπορώ καν να βγάλω την κάρτα που χρειάζεται για να δανείζομαι βιβλία από τη βιβλιοθήκη της Σχολής. Κι αυτό γιατί, προκειμένου να ενταχθώ με κάποιον τρόπο στη Σχολή, δεν υπάρχει κανενός είδους επίσημη συμφωνία ανάμεσα στο υπουργείο μας και το πανεπιστήμιο, το εκάστοτε πανεπιστήμιο. Μάλιστα στη Φιλοσοφική Σχολή του Βαλιαδολίδ επιπλέον υπάρχει για την ώρα ένα κενό εξουσίας, να το πω έτσι, γιατί αυτή τη στιγμή γίνεται συγχώνευση, όπως και σε πολλές άλλες σχολές, των τέως Τμημάτων Ελληνικής Φιλολογίας και Λατινικής Φιλολογίας σε ένα ενιαίο Τμήμα, ελλείψει ζητήσεως, όπως αντιλαμβάνεστε. Έτσι δεν μπορεί να συζητηθεί ούτε να αποφασιστεί τίποτα μέχρι να συγκροτηθεί το νέο Τμήμα, ούτε και το δικό μου αίτημα να τοποθετήσουν έναν υπολογιστή σε μια μικρή κοινόχρηστη (για καθηγητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές) αίθουσα-βιβλιοθήκη, της οποίας κλειδί μου έχει δοθεί, ή για μου βάλουν εκεί μια πρίζα για να συνδέω με το διαδίκτυο τον φορητό μου, ώστε να μπορώ να δουλέψω με 2-3 φοιτητές. Έχετε εσείς, κανείς από σας συνάδελφοι έχει κάτι άλλο εκτός από την ελληνική απόφαση απόσπασης και τοποθέτησης σε «Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης»;

Ποια «Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης»; Αυτά το ξέρουν; Εδώ θα ήθελα να αναφερθώ στο έγγραφο που έστειλε τον περασμένο Οκτώβριο η Ειδική Γραμματεία, το οποίο προσωπικώς βεβαίως δεν έχω λάβει ποτέ, αλλά το πληροφορήθηκα από τους συναδέλφους μας. Στο σημείο 5 αναφέρεται: «Οι διακοπές τους συμπίπτουν με το χρόνο διακοπής των μαθημάτων των Τμημάτων Ελληνικών Σπουδών». Ποιος μας δίνει τη βεβαίωση; Το Τμήμα στο παραμικρό πρόβλημα νίπτει τας χείρας του, γιατί στο κάτω κάτω δεν είμαστε προσωπικό του. Στην Ισπανία, προκειμένου να πληρωθούμε τους μήνες του καλοκαιριού, - ακόμη και το μισό επιμίσθιο του περασμένου Δεκεμβρίου, γιατί δεν έφταναν τα χρήματα της επιταγής τότε και, σημειωτέον, δεν τα έχουμε λάβει ακόμη!!- έπρεπε να έχουμε βεβαίωση από το πανεπιστήμιο πότε λήγουν τα μαθήματα (;) ή πότε λήγει το ακαδημαϊκό (;) ή το διδακτικό(;) έτος ή πότε κλείνει το ίδρυμα για το καλοκαίρι (;). Το πανεπιστήμιο κλείνει τον Αύγουστο, ενώ τα μαθήματα λήγουν στα τέλη Μαΐου. Ο χρόνος της θερινής άδειας επιδέχεται κι αυτός υποκειμενική ερμηνεία από τους προϊσταμένους μας καθηγητές, στην καλή διάθεση των οποίων εναποτίθεται αν θα χορηγήσουν τις απαραίτητες βεβαιώσεις ή όχι.

Έτσι, τον περασμένο Ιούλιο, αφού διενήργησα τις εξετάσεις ως τις 5/7 και παρέδωσα βαθμολογία – δεν γνώριζα ότι αυτό δεν ήταν στις δικές μου υποχρεώσεις – μου χορηγήθηκε άδεια για την περίοδο της θερινής μου άδειας (!!!), χωρίς αίτησή μου μάλιστα, για το υπόλοιπο του μηνός Ιουλίου, ενώ από τις 14//7 δεν υπήρχε καν δυνατότητα να λάβω βεβαίωση παρουσίας, λόγω απουσίας ούτως ή άλλως στην Ελλάδα της προϊσταμένης αρχής.

Με αυτή την εντελώς παράλογη κατάσταση βρισκόμαστε αντιμέτωποι, λόγω της ασάφειας ή της έλλειψης κανονισμών που διέπουν το καθεστώς της απόσπασής μας και λόγω του ότι κάθε απόφαση ή ερμηνεία για τους όρους και τις συνθήκες της εργασίας μας βρίσκεται στο έλεος των διαθέσεων ενός ανθρώπου, ο οποίος δεν χρειάζεται καν να αποδείξει τους ισχυρισμούς του ή να λογοδοτήσει σε περίπτωση αυθαιρεσίας ή αδικίας ή γενικώς να δώσει λόγο στην περίπτωση που προκύψει ένα οποιοδήποτε πρόβλημα.

Και για να επανέλθω, το έγγραφο της Ειδικής Γραμματέως περιέχει κι άλλα πράγματα που δεν κατανοώ, τόσο εγώ, όσο και άλλοι συνάδελφοι με τους οποίους είχα μια επικοινωνία τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα, και το μόνο που εύχομαι είναι να μην πάθω κανέναν πυρετό, γιατί πώς θα μπορέσω να έχω ειδοποιήσει τον Συντονιστή στο Παρίσι ή την αρμόδια διεύθυνση στην Ελλάδα. Και να παρακαλώ την τύχη μου να μην ξαναβρεθώ αντιμέτωπη, ούτε εγώ ούτε και κανείς από σας, με προβληματική περίπτωση, αλλά γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος, ούτε με τις πιο ευοίωνες ενδείξεις, γιατί κιόλας όποιος κάηκε απ’ το χυλό φυσάει και το γιαούρτι.

Όσον αφορά τα προβλήματα που αντιμετώπισα στην παλιά μου θέση, η υπόθεση εξελίχθηκε ως εξής:

Στις 19 Δεκεμβρίου 2003 παρουσιάστηκα στην Επιτροπή Επιλογής εκπαιδευτικών για απόσπαση στο εξωτερικό (Μάρκου Γ, Μπαλίκος Χ, Μπάκας Θ, Καρλαύτης Θ, Κόκκινος Χ, Μπερνίκου Β, Ψαλιδάκου Σταυρούλα – η Ειδική Γραμματέας δεν παρίστατο). Η ακρόαση διήρκεσε μιάμιση ώρα. Τα μέλη της επιτροπής με άκουσαν με προσοχή και με ευγένεια και μου απηύθυναν τις ερωτήσεις τους σχετικά με τις κατηγορίες εις βάρος μου. Ένα μόνο μέλος της επιτροπής διατηρούσε επιφυλάξεις σχετικά με την αναγκαιότητα γνωστοποίησης του θέματος σε όλους εσάς, μέσω δημοσιευμένων κειμένων μου, καθώς και για την προσφυγή μου σε συνδικαλιστικό φορέα στη Γρανάδα. Σε ανάλογη ερώτησή του απάντησα ότι βεβαίως και αισθανόμουν υποχρεωμένη να ενημερώσω λεπτομερώς τους συναδέλφους μου κι ότι θα συνέχιζα να το κάνω, κι ακόμη ότι μόνη μου δεν θα ήταν δυνατόν να αντιμετωπίσω μια τόσο σοβαρή υπόθεση, χωρίς τη νομική στήριξη ενός καθ’ όλα νόμιμου συνδικαλιστικού οργάνου. Μετά από λίγες ημέρες η επιτροπή με ενημέρωσε τηλεφωνικώς – υπάρχει προφανώς η απόφαση στα πρακτικά της επιτροπής – ότι η απόφαση ήταν να παραμείνω στη θέση μου και, αν αυτό δεν καταστεί δυνατόν, να τοποθετηθώ σε άλλο πανεπιστήμιο της Ισπανίας. Πράγματι, δεν κατέστη δυνατόν, γιατί προσέκρουσε στην απόλυτη άρνηση του προϊστάμενου καθηγητή, εφόσον εν τω μεταξύ είχε ήδη αποσπαστεί άλλη συνάδελφος – όχι βεβαίως με τη διαδικασία επιλογής και απόσπασης που ίσχυσε για εμάς- προκειμένου να της ανατεθεί η παράδοση των μαθημάτων των νέων ελληνικών. Ακολούθως, πιέστηκα να επιλέξω να υποαπασχολούμαι με πεντάχρονα μωρά στη Βαρκελώνη, με διαφορετική απόφαση απόσπασης φυσικά, ή σε άλλο πανεπιστήμιο, πχ της Βραζιλίας ή άλλης χώρας, αλλά τέλος ευτυχώς είχα ακούσει για τη θέση αυτή στο Βαλιαδολίδ, οπότε και έγινε αστραπιαία η τροποποίηση της απόφασης. Έτσι δεν ευοδώθηκαν οι ευσεβείς πόθοι μερικών που απαιτούσαν την ανάκληση της απόσπασής μου ή τουλάχιστον την απομάκρυνσή μου πάση θυσία από το ισπανικό έδαφος. Συνάδελφοι, η τόση εμπάθεια πραγματικά μου άφησε ερωτηματικά, ακόμη και σε μένα την ίδια, αν και από τις επαφές μου έκτοτε με πανεπιστημιακούς κύκλους αυτής της χώρας δεν μοιάζει πια τόσο αξιοπερίεργο. Το θέμα είναι πως, όπως μου εξήγησαν πάρα πολύ καθαρά κατά την ακρόαση, βρισκόμαστε ακριβώς στο έλεος του καθηγητή που μας παρήγγειλε, από τον οποίο ούτε το λόγο μπορεί να του ζητήσει το υπουργείο μας, όταν παρανομεί, ούτε να του επιβάλει κυρώσεις ούτε να τον αναγκάσει να συνεργαστεί ούτε τίποτε. Τώρα καταλαβαίνετε πόσοι λόγοι, προσωπικοί, λόγοι ανταγωνισμού, φόβοι, αντιζηλίες ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, καθιστούν τη θέση μας μετέωρη και ακυρώνουν μια δουλειά που με τόση φροντίδα και αυταπάρνηση πραγματική προσπαθούμε να κάνουμε.

Τελικώς ένα έχω καταλάβει. Όποιος από μας εργάζεται σε θέση για την οποία έχει υποβάλει αίτημα ένα Τμήμα Σχολής, μάλλον είναι σε καλύτερη μοίρα. Όποιος όμως εργάζεται σε θέση για την οποία δεν έχει υποβάλει αίτημα ένα Τμήμα παρά ένα άτομο, ένας καθηγητής, δεν έχει απολύτως καμία εξασφάλιση, δεν πα’ να δουλεύει με όση ευσυνειδησία θέλει. Κι αυτό, χωρίς να υπολογίσουμε τον ανταγωνισμό και τις άλλες μοιρασιές ή σχέσεις καχυποψίας ή αντιπάθειες ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο έχουν οι ίδιοι οι καθηγητές ενός Τμήματος μεταξύ τους, και οι οποίες μπορεί να συμπαρασύρουν κι εμάς, χωρίς να ξέρουμε τίποτε και χωρίς φυσικά να ευθυνόμαστε για τίποτε.

Από την άλλη, εφόσον δεν είμαστε προσωπικό του πανεπιστημίου, δεν δικαιούμαστε τίποτε, ούτε να ζητήσουμε οτιδήποτε σχετικά με τη δουλειά μας ούτε καλά καλά να εργαστούμε, γιατί αυτό που κάνουμε συχνά, δηλαδή τις ώρες του καθηγητή που μας ζήτησε, κατά την άποψη πολλών ακαδημαϊκών δεν θεωρείται νόμιμο. Η ευθύνη βεβαίως δεν βαρύνει εμάς, τις συνέπειες όμως μπορεί να τις υποστούμε εμείς, όντας απροστάτευτοι εντελώς σε αυτή την περίπτωση. Σαν να ήμαστε παράνομοι που δουλεύουν κρυφά! Και έτσι και εμείς δεν έχουμε καμία απόδειξη ότι δουλέψαμε παρά ό,τι ευαρεστηθεί να γράψει ο καθηγητής μας – συχνά εν αγνοία μας, αλλιώς πέστε μου, σας παρακαλώ, μήπως είδε κανείς σας την περσινή έκθεση του καθηγητή του ή μήπως ρώτησε κανείς και εμάς πόσες ώρες δουλεύουμε ή τι ακριβώς δουλειά κάνουμε; Και ο καθηγητής προϊστάμενός μας μπορεί να βεβαιώσει ότι δουλέψαμε, είτε πραγματικά δουλέψαμε είτε όχι, ή ότι δεν δουλέψαμε, είτε αυτό είναι αλήθεια είτε ψεύδος. Πολύ θετική διευθέτηση, δε λέω! Αλλά ας μιλήσουν πια και οι άλλοι, είναι αρκετοί από μας γνώστες της κατάστασης ή έχουν και οι ίδιοι θιγεί από αυτό το περίεργο καθεστώς.

Τέλος, επισυνάπτω μεταφρασμένο το έγγραφο του ΓΓ (και νυν Αντιπρύτανη Διεθνών και Θεσμικών Σχέσεων) του πανεπιστημίου της Γρανάδας που έλαβα στις 24 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με την οποία το ως άνω Πανεπιστήμιο διαχωρίζει σαφώς τη θέση του από τις ενέργειες που έχουν γίνει εις βάρος μου (οι παραπομπές είναι σαφείς στην επιστολή) και αρνείται να καλύψει τις καταγγελίες εις βάρος μου από τον Κοσμήτορα της Σχολής Μετάφρασης και Διερμηνείας. Με τον τρόπο αυτό ο Αντιπρύτανης Μανουέλ Ντίας Καρρίλιο αρνείται την ανάμειξη του Πανεπιστημίου στις παραπάνω ενέργειες. (Σημειωτέον ότι η αναφορά του Κοσμήτορα προς την κυρία Πριόβολου έφερε την επίσημη σφραγίδα της Κοσμητείας της ΣΜΔ, ενώ η αναφορά του προϊσταμένου μου προς την ίδια δεν έφερε κανενός είδους επίσημη σφραγίδα ή αριθμό πρωτοκόλλου, ώστε τελικώς ηθικά εκτεθειμένος στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας έμεινε ο Κοσμήτορας της ΣΜΔ.)Το έγγραφο αυτό το υπέβαλα στην Επιτροπή και τον Προϊστάμενο ΔΙ. Π.Ο.Δ.Ε. με κοινοποίηση στην ΟΛΜΕ, μαζί με ένα αίτημα να κληθούμε από την αρμόδια επιτροπή εμείς οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί, προκειμένου να μας γίνει υπεύθυνη ενημέρωση και να κατατεθεί και εκ μέρους μας ένας προβληματισμός καθώς και προτάσεις επίλυσης των - ιδιαίτερα σοβαρών συχνά - προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, με το σκεπτικό ότι πολλοί συνάδελφοί, όπως κι εγώ η ίδια, έχουμε την πεποίθηση ότι για όλα υπάρχει και μπορεί να εξευρεθεί μια έντιμη και νόμιμη διευθέτηση, που θα μας προστατεύει από τυχόν αυθαιρεσίες, θα εξασφαλίζει την αξιοπρεπή διεκπεραίωση των εκπαιδευτικών μας καθηκόντων και στο τέλος τέλος δεν θα αποβαίνει επικίνδυνη για την πολιτική αυτή επιλογή του ΥΠΕΠΘ για την υποστήριξη της γλώσσας μας και του πολιτισμού μας στις χώρες του εξωτερικού. Τέλος πάντων εγώ επεδίωκα μια επανόρθωση της αδικίας που μου είχε γίνει και αναγνώριση του διδακτικού μου έργου. Αυτό που έλαβα απέχει πολύ από ό,τι θα μπορούσε να θεωρηθεί πραγματικά επανόρθωση, αλλά είναι ωστόσο μια κάποια ηθική αποκατάσταση για μένα.

Ίσως η κόπωση και η απογοήτευση, μαζί και με την προσπάθεια και την απασχόληση στο νέο μου περιβάλλον με έκαναν να απουσιάσω από τις Φρυκτωρίες για μεγάλο διάστημα. Αλλά, ε, πια φτάνει, τα δέντρα γέμισαν μπουμπούκια έτοιμα να σκάσουν, «η άνοιξη δεν είναι εποχή λιτότητας, εισβάλλουν δεκοχτούρες κι άλλα πουλιά», που λέει και η Λένα Πλάτωνος, κι εγώ λέω να εισβάλω στην Αθήνα, πασίχαρη, και εύχομαι σε όλους σας «Καλό Πάσχα»

errante

Έγγραφο ΓΓ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΓΡΑΝΑΔΑΣ

Αντιπρυτανεία Διεθνών και Θεσμικών Σχέσεων

Κυρία Αρετή Πότσιου, σχετικά με τη συνεργασία σας με το Πανεπιστήμιο της Γρανάδας, βάσει της συμφωνίας που υπογράφτηκε με το Ίδρυμα «Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών», επιθυμώ να σας μεταφέρω επισήμως την απόφαση που ελήφθη, καθώς και μερικές εκτιμήσεις, που μπορεί να κριθούν απαραίτητες στη διαδικασία διοχέτευσης πληροφοριών για αυτή την περίπτωση.

Η επίσημη επικοινωνία με το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, στην οποία δεν δόθηκαν πληροφορίες θετικές για τη συνέχιση της συνεργασίας σας, προκύπτει αποκλειστικά από την αναφορά που στάλθηκε από τον Πρόεδρο του προαναφερθέντος Ιδρύματος, Καθηγητή Μορφακίδη, από την οποία προκύπτει ότι δεν πληρούνται οι απαραίτητοι όροι για την τήρηση των καθηκόντων τα οποία απαιτούνται κατά τη συμφωνία, ως εκ τούτου θεωρώ ότι αφορά εκείνον η πληροφόρηση σχετικά με την εκπλήρωση της συμφωνίας συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο της Γρανάδας. Σε κάθε περίπτωση, οποιοδήποτε άλλο έγγραφο ή επικοινωνία προφορική έχει τυχόν λάβει χώρα όσον αφορά αυτό το θέμα δεν έχει ληφθεί υπόψη, εφόσον δεν έχει προηγηθεί αίτημα και στερείται των απαιτούμενων προϋποθέσεων για τη σωστή αποτίμηση του έργου σας. Επιθυμώ να επαναλάβω ρητά ότι η πληροφόρηση σχετικά με την καταλληλότητα της συνεργασίας σας δεν προδικάζει άλλους τομείς της εργασίας σας, όπως την εκπλήρωση των καθηκόντων και την αφοσίωση στο διδακτικό έργο που σας ανατέθηκε από το Τμήμα ή την αξιολόγηση του διδακτικού σας έργου στη Σχολή Διερμηνείας και Μετάφρασης. Τομείς που απαιτούν αποτίμηση επακριβή και τεκμηριωμένη.

Γρανάδα, 20 Φεβρουαρίου 2004

Υπογραφή: Μανουέλ Ντίαθ Καρρίλιο