dimikougioum writes, "

Στα πλαίσια της συνεργασίας μου με το Παιδαγωγικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Μόσχας μου ζητήθηκε να τους βρω ένα μικρό θεατρικό έργο για να το παίξουν στη χριστουγεννιάτικη γιορτή τους. Τελικά κάθισα και τους έγραψα ένα δικό μου, για να είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στα δικά τους δεδομένα: 16 ρόλοι, άλλοι πιο δύσκολοι, άλλοι πιο εύκολοι, ανάλογα με το επίπεδο των φοιτητών. Το έργο είναι χιουμοριστικό -όπως μου ζητήθηκε - και εμπνευσμένο απο την ελληνική μυθολογία και γενικότερα την αρχαιότητα, με αναφορές και στο σήμερα. Ελπίζω να σας αρέσει. Δεν ήμουν παρών, βέβαια, στη γιορτή, αλλά γνωρίζω οτι τα παιδιά το δούλεψαν και το παρουσίασαν. Μπορεί να το αξιοποιήσει, όποιος θέλει

Κουγιουμτζόγλου Δημήτρης"

28 Ιανουαρίου 2008

ΜΙΑ ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ



Του Δημήτρη Κουγιουμτζόγλου



Τα πρόσωπα: Δίας, Αθηνά, Ίριδα, Λυσιστράτη, Έλλη, Αντιγόνη, Αριστοφάνης, Αφροδίτη, Έρωτας, Πόθος, Ειρήνη, Άρης, Τρόμος, Μίσος, Ζαν Ντ ’ Αρκ, Μπουμπουλίνα.



Με δύο λόγια: ο Δίας είναι δυσαρεστημένος με τους συχνούς πολέμους που ξεσπούν κάθε λίγο και λιγάκι σε κάποια γωνιά του πλανήτη μας και γι’ αυτό αποφασίζει να ξαναστείλει τη Λυσιστράτη στη γη, προκειμένου να θέσει σε εφαρμογή το πανάρχαιο σχέδιό της και να σταματήσει τους πολέμους. Τι θα κάνει η Λυσιστράτη; Πώς αντιδρούν οι άλλοι θεοί και ποια η συμμετοχή του Αριστοφάνη; Υπάρχει, άραγε, κάποια άλλη δύναμη που μπορεί να βοηθήσει τη Λυσιστράτη στην αποστολή της; Ας δούμε λοιπόν!



(ο Δίας περπατά νευρικός πάνω – κάτω. Κοιτάζει προς τα κάτω και κουνά το χέρι του και το κεφάλι του απογοητευμένος. Μπαίνει στη σκηνή η Αθηνά).



ΑΘΗΝΑ: - Τι έχεις, πατερούλη μου, και πηγαίνεις πέρα –δώθε; Γιατί είσαι

νευριασμένος;

ΔΙΑΣ: - Μα, δεν τους βλέπεις τους ανόητους εκεί κάτω! Κοντεύουν να αλληλο-

σκοτωθούν με τους πολέμους τους! Δεν τους έφτανε ο Τρωικός, οι

Περσικοί, οι Ναπολεόντειοι, οι Παγκόσμιοι, τώρα πάνε για…

Περσικούς Νο2!

ΑΘΗΝΑ: - Έχεις δίκιο πατέρα! Μάλλον τελευταία το παράκανε αυτός ο αδερφός

μου, ο Άρης, με τα παιχνίδια πολέμου που παίζει με τους φίλους του!

ΔΙΑΣ: - Καιρό έχω να του τραβήξω το αυτί! Πού είναι η Ίριδα;

ΙΡΙΔΑ: - Εδώ είμαι, πατέρα όλων των θεών! Ίριδα εξπρές, άμεση ταχυδρομική

εξυπηρέτηση, παραλαβή–παράδοση γραπτών και ηχητικών μηνυμάτων,

εικονομηνυμάτων, sms, e-mail, όλα στο www.irida.gr σε πολύ καλές τιμές!

ΔΙΑΣ: - Καλά, καλά! Τα ξέρουμε! Καλά που έχω cosmote γιατί αν περίμενα από

εσένα…. όμως αυτός ο αχαΐρευτος ο γιος μου το ’χει

συνήθως κλειστό! Πήγαινε λοιπόν…

ΑΘΗΝΑ: - Περίμενε πατέρα, έχω και μια άλλη ιδέα! Τι θα έλεγες να έστελνες τη

Λυσιστράτη να σταματούσε τους πολέμους με την παλιά, δοκιμασμένη

συνταγή της;

ΔΙΑΣ: - Ποια, αυτήν την ηρωίδα που εξύμνησε ο Αριστοφάνης, αφού βέβαια

πρώτα έκανε όλους εμάς τους θεούς ρεζίλι των σκυλιών, ο ανεπρόκοπος;

ΑΘΗΝΑ: - Έλα βρε πατέρα, μη του κρατάς κακία! Όσο για τη Λυσιστράτη, το

ξέρεις πολύ καλά πως είναι μία και μοναδική! Αυτή μπορεί να τα

καταφέρει, αλλιώς να μη με λένε εμένα Αθηνά!

ΔΙΑΣ: - Τι κορούλα έχω εγώ! Φτου σου, μου ’μοιαξες στην εξυπνάδα! Ίριδα,

τριπλή αποστολή! Ειδοποίησε να παρουσιαστεί μπροστά μου αμέσως

ο τρελάρας ο γιος μου, ο Άρης και η Λυσιστράτη! Και πες και σε αυτόν

το χωρατατζή, τον Αριστοφάνη, να έρθει επίσης, γιατί τελευταία δε

γράφει καθόλου και έχει σκουριάσει από την απραξία! Εμπρός, πήγαινε!





Σκηνή 2η: Ίριδα και Αριστοφάνης.



(ο Αριστοφάνης κοιμάται ροχαλίζοντας. Η Ίριδα πηγαίνει και στέκεται πάνω από το κεφάλι του και του χαϊδεύει τα μαλλιά)

ΙΡΙΔΑ: Αριστοφανάκο, έλα καλέ μου παππούλη, ξύπνα, ξύπνα γιατί έχεις δουλειά

να κάνεις!

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: (παραμιλάει:) – Γι’αυτό, σας το ξαναλέω, άνδρες Αθηναίοι, πως

ότι έγραψα είχε στόχο όχι μόνο τη δική σας ευχαρίστηση, αλλά

και των επόμενων γενιών στην Ελλάδα και τον κόσμο! Μα,

ποιος με γαργαλάει; Τι; Ίριδα εσύ; Και έβλεπα ένα όνειρο!

Ήμουν, λέει, στην εκκλησία του Δήμου και με εγκωμίαζαν

όλοι οι συμπολίτες μου! Αχ, περασμένα μεγαλεία! Τέλος

πάντων, μια και είσαι εδώ μου κάνεις ένα μασάζ στην πλάτη;

ΙΡΙΔΑ: - Α, όλα κι όλα! Εγώ δεν κάνω μασάζ! Αν θέλεις, να φωνάξεις καμιά

Νύμφη!

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: - Σε παρακαλώ, Ιριδούλα μου, άκουσε τον πόνο μου! Είμαι

πιασμένος, ο κακόμοιρος, από προχθές που η ομάδα μας, «ο

κύκλος των χαμένων ποιητών» έδωσε αγώνα με τους «ολύμπιους

ήρωες» και χάσαμε πανηγυρικά 10 -0! Ας μην ήταν βέβαια αυτός

ο Ηρακλής και θα σου’ λεγα εγώ!

ΙΡΙΔΑ: - Έλα Αριστοφανούλη μου, μην κάνεις έτσι, άλλωστε πρέπει τώρα να….

ΑΡΙΣΤ: - Αλλά τι περιμένεις όταν βάζεις για τερματοφύλακα τον Όμηρο;

Τερματο…τύφλακας σωστός να σου πετύχει! Ιδού τα «Έργα και Ημέρες»

του προπονητή μας, του Ησιόδου!

ΙΡΙΔΑ: - Αριστοφάνη θα μ’ ακούσεις επιτέλους; Σε θέλει το αφεντικό να

παρουσιαστείς αμέσως μπροστά του!

ΑΡΙΣΤ: - Κατάλαβα! Ποια κωμωδία μου θυμήθηκε πάλι και θέλει να μου... τα

ψάλει για την αναίδεια μου;

ΙΡΙΔΑ: - Κάνεις λάθος! Τούτη τη φορά σε θέλει για καλό σκοπό! Θα στείλει, λέει,

το δημιούργημά σου, τη Λυσιστράτη, στους ανθρώπους για να

σταματήσει τους πολέμους, ακριβώς όπως έγινε παλιά! Εσένα σε θέλει

για να απαθανατίσεις εκ νέου τα κατορθώματά της!

ΑΡΙΣΤ: Ααα! Τη Λυσιστρατούλα μου, την αγαπημένη μου! Μα τότε και βέβαια

θα έρθω, μια στιγμή να βάλω τα γυαλιά μου, να πάρω το laptop μου και

έφτασα!



Σκηνή 3η

(Ο Άρης παίζει με τους φίλους του, τον Τρόμο και το Μίσος, το παιχνίδι «οι πόλεμοι της νέας χιλιετίας». Η Ίριδα έρχεται και στέκεται από πάνω τους)



ΑΡΗΣ: - Σας την έφερα! Με αυτήν την κάρτα βάζω την Κίνα να επιτεθεί στην

Ινδία προκαλώντας ταυτόχρονα την επέμβαση της Ιαπωνίας και της

Ρωσίας στην περιοχή! Την έχετε βάψει πουλάκια μου!

ΤΡΟΜΟΣ: - Νομίζεις! Ιδού, κάρτα τρομοκρατικής επίθεσης στον Ο.Η.Ε.

και στο Ευρωκοινοβούλιο! Κερδίζω 30 τρομοκρατικούς πόντους!

Χα! Είμαι ο Τρόμος, όνομα και πράμα!

ΜΙΣΟΣ: - Εγώ πάλι με αυτήν τη ζαριά ενσπείρω διχόνοιες και μίση στα Βαλκάνια!

Όρε, τι έχει να γίνει με τους Σέρβους και τους Αλβανούς, τους Έλληνες

και τους Τούρκους!

ΙΡΙΔΑ: (ξεροβήχει:) - Μάλλον θα πρέπει να σταματήσετε αυτά τα αρρωστημένα

και πολεμοχαρή παιχνίδια σας! Άρη, ο πατέρας σου θέλει να πας

αμέσως να τον βρεις!

ΑΡΗΣ: - Όχι που να πάρει, πάνω που την είχαμε στρώσει την παρτίδα! Τι θέλει

πάλι ο γέρος; Ούτε έναν παγκόσμιο πόλεμο δεν με αφήνει να ετοιμάσω με

την ησυχία μου! Που να ήθελα και τον αφανισμό της ανθρωπότητας!

ΜΙΣΟΣ: -Α, όχι βρε Άρη, όχι και έτσι, μετά πως θα υφίσταμαι εγώ, το Μίσος,

χωρίς αντικείμενο; Θα απομείνω….μισός!

ΤΡΟΜΟΣ: (κλαψουρίζοντας) – ναι, ναι, και ο καημένος ο Μπιν Λάντεν ποιους

θα έχει να τρομοκρατεί μετά;

ΑΡΗΣ:- Ελάτε βρε παιδιά, ένα αστείο έκανα! Λοιπόν, συνεχίστε την παρτίδα μόνοι

σας και αν όλα πάνε καλά, θα την ολοκληρώσουμε μαζί σύντομα! Α, μην

ξεχάσω, παίξτε στο μεταξύ την κάρτα «πυρηνικά όπλα»! Πάμε,

παιχνιδοχαλάστρα Ίριδα!



Σκηνή 4η

(Η Λυσιστράτη συζητά με τις φίλες της Αντιγόνη και Έλλη κάτω από τον ίσκιο ενός δέντρου στο νησί των Μακάρων)



ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ: - Και έτσι, που λέτε κορίτσια! Με την παρότρυνση του manager

μου, του Αριστοφάνη, και μετά από πολύ αγώνα καταφέραμε να

σταματήσουμε τότε το σκοτωμό Αθηναίων, Σπαρτιατών και

λοιπών Ελλήνων!

ΑΝΤΙΓΟΝΗ: - Καλά τα κατάφερες Λυσιστράτη μου! Η ιστορία σου είναι

χαρούμενη, σε αντίθεση με την τραγικότητα της δικής μου ιστορίας!

Τουλάχιστον ο Κρέοντας πήρε το μάθημά του και ο αδερφός μου

ενταφιάστηκε όπως έπρεπε και αυτό μου δίνει μια ηθική

ικανοποίηση!

ΕΛΛΗ: -Κορίτσια βαρέθηκα! Πάω να κάνω βόλτα με το χρυσόμαλλο κριάρι!

ΑΝΤΙΓΟΝΗ: - Έλλη μου να προσέχεις, μην ζαλιστείς πάλι και πέσεις!

ΕΛΛΗ: - Α, δεν υπάρχει πρόβλημα, θα φοράω αλεξίπτωτο! Άλλωστε θα έρθει για

παρέα και ο Ίκαρος…τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί και να πέσω

επίτηδες για να με πιάσει στα στιβαρά του μπράτσα!

ΑΝΤΙΓΟΝΗ: - Είσαι μια παλιόφατσα εσύ! Να είστε μόνο μακριά από τον ήλιο!

ΕΛΛΗ: - Καλά, καλά! Α, γεια σου Ίριδα!

ΙΡΙΔΑ: -Γεια σας κορίτσια!

ΛΥΣΙΤΡΑΤΗ: Ποιος καλός άνεμος σε φέρνει προς τα δω;

ΙΡΙΔΑ: Πάντως όχι αυτός ο αγροίκος, ο Βορέας, που τις προάλλες με κυνηγούσε

για να τον συνοδεύσω στα ετήσια καλλιστεία της Αφροδίτης!

Λυσιστράτη, με στέλνει ο Δίας για να σε καλέσω στον Όλυμπο! Πρόκειται

για τη σωτηρία της ανθρωπότητας από τους πολέμους και θέλει τη δική

σου βοήθεια!

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ: «Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες»! Εμπρός, γυναίκες όλου του

κόσμου, τώρα ήρθε η ώρα σας! Χα! Ξέρω τι με θέλει και ξέρω

πώς να το κάνω! Πάμε Ίριδα! Φεύγω κορίτσια!

ΕΛΛΗ – ΑΝΤΙΓΟΝΗ: - Στο καλό και να προσέχεις!







ΤΕΛΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΟΣ….



ΔΙΑΣ: (περπατά πάνω –κάτω νευρικά): - Αργούν πολύ, Αθηνούλα! Αργούν πολύ! Μετά

σου λέει η άλλη, «Ίριδα Εξπρές»! «Το εξπρές του ξημερώματος» έπρεπε να

να λέγεται γιατί μέχρι να’ ρθούνε πια, ξημερώσαμε!

ΑΘΗΝΑ: - Έλα βρε πατέρα, ώρες – ώρες γίνεσαι υπερβολικός! Σε

ποιον να πρωτοπάει το κορίτσι…

ΔΙΑΣ: -Μα δε βλέπεις Αθηνούλα μου τι γίνεται εκεί κάτω! Εκείνος ο παλαβός

φτιάχνει πάλι «άξονες του κακού» και καταστρώνει προληπτικές

επεμβάσεις! Α, είμαι σίγουρος πως τις ιδέες αυτές του τις βάζει ο Άρης!

ΑΘΗΝΑ: - Δίκιο έχεις, αλλά….να ορίστε, κατά φωνή και ο γάιδαρος!

ΑΡΗΣ:- Και εγώ σε αγαπώ αδελφούλα μου! Γεια σου πατέρα! Τι κάνεις; Τι με

θέλεις; Λέγε γρήγορα γιατί έχω δουλειές που με περιμένουν!

ΔΙΑΣ: - Τις δουλειές σου αυτές να τις ξεχάσεις! Από δω και στο εξής σου

απαγορεύω να παίζεις πολεμικά παιχνίδια με τους ανθρώπους!

ΑΡΗΣ: - Και τι θα κάνω βρε πατέρα; Θα ασχοληθώ με τη μαγειρική; Κοτζάμ θεός

του πολέμου να χάσω την υπόστασή μου;

ΔΙΑΣ: Να ασχοληθείς με τους τυπικούς πολέμους του ζωικού βασιλείου….όχι με

τους ανθρώπους!

ΑΡΗΣ: -Α, μάλιστα, τώρα θα κάθομαι να παρακολουθώ τους πολέμους μεταξύ

αντίπαλων μυρμηγκοφωλιών ή μεταξύ λιονταριών για τον έλεγχο της

σαβάνας! Αυτό είναι υποβιβασμός και δε το δέχομαι!

ΔΙΑΣ: -Θα το δεχτείς για να μη σε υποβιβάσω εγώ στα Τάρταρα!

ΑΡΗΣ: - Τέλος πάντων, αν το θέτεις έτσι…άλλωστε η παρτίδα θα συνεχιστεί και

χωρίς εμένα! Έχω αφήσει άξιους συμπαίκτες, χε, χε, χε!

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ: - Για τους οποίους όμως θα φροντίσω εγώ!

ΑΡΗΣ: - Τι; Αυτή η μισητή εδώ; Αυτή που μου χάλασε το αριστούργημά μου, τον

Πελοποννησιακό Πόλεμο;

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ: - Αυτοπροσώπως!

ΑΘΗΝΑ: -Πάνω στην ώρα Λυσιστράτη μου! Δέχεσαι να πας κάτω στη γη και

να βοηθήσεις να ξαναέρθει η Ειρήνη στον κόσμο;

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ: Με μεγάλη μου χαρά! Θα ξεσηκώσω όλες τις γυναίκες του

κόσμου να απέχουν από το σεξ αν οι άνδρες δεν σταματήσουν τους

πολέμους!

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: - Και εγώ θα γράψω τη νέα μου κωμωδία με την αγαπημένη μου

ηρωίδα!

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ: Παππούλη μου!

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: Κορούλα μου! (αγκαλιάζονται).

ΑΡΗΣ: - Όχι, δεν το δέχομαι αυτό! Εδώ υπάρχει συμπαιγνία! Το παιχνίδι είναι

στημένο!

ΔΙΑΣ: - Όπως βλέπεις, γιόκα μου, ο μπαμπάς έχει φροντίσει για όλα!

ΑΡΗΣ: Σας βρίσκω όλους εξαιρετικά αντιπολεμικούς και ειρηνόφιλους! Με

αρρωσταίνετε!

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: - Οι γυναίκες θα φέρουν την ειρήνη, αυτές αγωνίζονται γι’ αυτήν!

ΑΡΗΣ: -Μπα, γιατί, δεν υπήρξαν ποτέ γυναίκες που πολέμησαν στην ιστορία;

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ: Υπήρξαν, αλλά το έκαναν μόνο για την ελευθερία!

ΑΡΗΣ: - Και ποιος το λέει αυτό;

ΑΘΗΝΑ: Εγώ το λέω! Και έχω και μάρτυρες! Ζαν ντ’ Αρκ, Μπουμπουλίνα, για

ελάτε εδώ!

ΖΑΝ ΝΤ’ ΑΡΚ: - Μάλιστα Αθηνά, εδώ είμαστε!

ΑΘΗΝΑ: Για πες μου εσύ πρώτα, Ζαν ντ’ Αρκ, γιατί πολέμησες τους Άγγλους;

ΖΑΝ ΝΤ’ ΑΡΚ: - Μα γιατί εισέβαλαν στη χώρα μας ως κατακτητές, γιατί

λεηλάτησαν, έκαψαν, ρήμαξαν τα πάντα!

ΑΡΗΣ: - Το ξέρω, αφού εγώ τους έβαλα να τα κάνουν!

ΑΘΗΝΑ: - Συ είπας! Και εσύ Μπουμπουλίνα, γιατί πολέμησες τους Τούρκους;

ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ: Μα γιατί άλλο; Για την ελευθερία της Ελλάδας, της

σκλαβωμένης μου σε αυτούς πατρίδας για πάνω από 400

χρόνια! Ελευθερία ή θάνατος ήταν το σύνθημά μας!

ΑΘΗΝΑ: -Ευχαριστώ κυρίες μου! Μπορείτε να πηγαίνετε! Είδες λοιπόν Άρη,

που η Λυσιστράτη είχε δίκιο;

ΔΙΑΣ: Επομένως, νομίζω πως όλα παίρνουν το δρόμο τους και μπορούμε….

ΑΦΡΟΔΙΤΗ: Για μια στιγμή! Δεν τελείωσε τίποτα ακόμη! Εγώ η Αφροδίτη, η Θεά

του έρωτα, έχω πολλές ενστάσεις!

ΔΙΑΣ: - Ωχ, αυτή μας έλειπε τώρα!

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: - Χαίρομαι που σε βλέπω σεβάσμια θεά! Παρεμπιπτόντως,

μπορείς να πείσεις εκείνην την πεταχτούλα τη Νύμφη, τη

Σμαραγδώ, να πέσει….στο κρεβάτι μου;

ΑΡΗΣ: - ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΟΥΚΛΑ! Καιρό έχουμε να τα πούμε εμείς οι δύο! Τι θα

έλεγες να πάμε για ένα ποτάκι μετά και να θυμηθούμε….τα παλιά;

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: - Και ποια είναι τα δύο παιδάκια που έχεις μαζί σου Αφροδίτη;

ΑΦΡΟΔΙΤΗ:- Δεν είναι παιδάκια, είναι οι ακόλουθοί μου, ο Έρωτας και ο Πόθος,

οι οποίοι, αν γίνουν πράξη όσα έχετε κατά νου εσείς εδώ πέρα, θα

μείνουν άνεργοι! Όσο για μένα τη δύστυχη, θα πάψω να υπάρχω

εξαιτίας αυτής της ανέραστης, της Λυσιστράτης, που βάλθηκε να

με καταστρέψει! Ακούς εκεί λέει, αποχή από το σεξ οι γυναίκες!

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ: Α, όλα κι όλα Αφροδίτη μου, όλα κι όλα! Πρώτον, δεν είμαι

ανέραστη όπως νομίζεις! Δεύτερον, η αποχή θα είναι προσωρινή

μέχρι να σταματήσουν οι άνδρες τον πόλεμο! Μετά σου

υπόσχομαι να οργανώσω τρικούβερτα όργια προς τιμήν σου!

ΕΡΩΤΑΣ: - Αν επιτρέπεται να πούμε κάτι και εμείς, στο μεταξύ όμως εγώ δεν θα

ξέρω που να στρέψω τα βέλη μου! Πώς θα ξεκινήσουν έρωτες πάνω

στη γη; Τι σόι έρωτες θα είναι αυτοί, πλατωνικοί;

ΔΙΑΣ: Μα Έρωτά μου, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό για σένα, ο Όλυμπος! Τόσοι θεοί

και θεές εδώ, (σκύβει εμπιστευτικά στον έρωτα) ξεκίνα με μένα αν θες και με

όποια Νύμφη ή Ωκεανίδα γουστάρεις, μόνο μακριά από την Ήρα, ε, ξέρεις

εσύ…

ΠΟΘΟΣ: - Και εγώ, ο Πόθος, που όλα τα λυγάει και όλα τα κερδίζει, σε ποιες

ανθρώπινες καρδιές τον πόθο θα ξυπνάω αφού ναρκωμένες αυτές θα

είναι από τα λόγια της Λυσιστράτης;

ΑΦΡΟΔΙΤΗ: - Λυπηθείτε μας, θεοί και θνητοί, θα χαθούμε...μα επιτέλους, δεν

μπορούμε απλά να πούμε στον κόσμο make love, not war,

όπως έκαναν οι χίπις παλαιότερα;

ΑΡΗΣ: - Ναι, ναι, να πούμε make love….and war!

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: Αχ, να που ένας ποιητής πρέπει να βγάλει πάλι το φίδι από

την τρύπα! Το λοιπόν, ακούστε όλοι και εσύ ιδιαιτέρως σεβαστή

Αφροδίτη, αδίκως ανησυχείτε!

ΑΦΡΟΔΙΤΗ: Και γιατί παρακαλώ; Τι άλλο έχεις να μας πεις;

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: Η αγαπημένη μου Λυσιστράτη θα τα καταφέρει μια χαρά

και ο πόλεμος θα σταματήσει! Όσο για τα καλά της διάδοχης

κατάστασης, είναι εδώ ένα άλλο μου παιδί να σας τα πει!

ΔΙΑΣ: - Και ποιο είναι αυτό;

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ:- Υποδεχτείτε λοιπόν, ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ!

ΑΡΗΣ: - Αμάν! Φαρμακώθηκα!

ΕΙΡΗΝΗ: Χαίρετε, αξιοσέβαστοι θεοί, γεια σου αντίπαλε Άρη, γεια σου μικρή μου

Λυσιστράτη! Ήρθα εδώ μετά το κάλεσμα του Αριστοφάνη για να

ξεκαθαρίσω σε όλους ποια είναι τα αγαθά μου, τα αγαθά της ειρήνης:

αδελφοσύνη, αγάπη, ευτυχία και κυρίως, Αφροδίτη, έρωτας, πολύς

έρωτας! Είναι αποδεδειγμένο πως εν καιρώ ειρήνης οι άνθρωποι

ερωτεύονται πολύ περισσότερο απ’ ότι στον πόλεμο! Αν βοηθήσουμε

όλοι τη Λυσιστράτη να ξαναφέρει ειρήνη στον κόσμο, οι ποιητές θα

ξαναγράψουν ερωτικά ποιήματα, θα ξανακούσουμε ερωτικά τραγούδια,

οι άνθρωποι θα ξαναρθούν πιο κοντά και εσύ έρωτα δεν θα

προλαβαίνεις να τους τοξεύεις!

ΠΟΘΟΣ: -Σαν καλά να μας τα λέει η Ειρήνη!

ΕΙΡΗΝΗ: - Εμπρός, λοιπόν, ας βοηθήσουμε τη Λυσιστράτη μας στην αποστολή

της στη γη και σας υπόσχομαι μια καλύτερη ανθρωπότητα!

ΑΦΡΟΔΙΤΗ: - Ας την βοηθήσουμε, λοιπόν! Άντε, τόσο όμορφα λόγια πια, μ’

έπεισες!

ΑΡΗΣ: - Και μένα….μ’ έπρηξες!

ΔΙΑΣ: - Όλα, λοιπόν, τελειώνουν κατ’ ευχήν! Λυσιστράτη, ετοιμάσου

για το ταξίδι στη γη!

ΑΘΗΝΑ: - Κι εσείς, καλοί μου άνθρωποι, αν οι γυναίκες σας αρχίσουν ξαφνικά να

απέχουν από τα συζυγικά τους καθήκοντα, θα ξέρετε πλέον γιατί το

κάνουν και τι πρέπει να κάνετε οι ίδιοι! Βοηθήστε μας να

σταματήσουμε τους πολέμους…..

ΕΡΩΤΑΣ: ….δώστε δουλειά στους τοξότες….

ΑΡΗΣ: ….σύνταξη στους πολεμιστές….

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: …και ένα θερμό χειροκρότημα στους ηθοποιούς της νέας μου

κωμωδίας!